Ֆիլիպ Արթուր Ֆիշեր` ճանաչված տնտեսագետ եւ պրոֆեսիոնալ ներդրող:
Ֆիլիպ Ֆիշերին կոչում են բոլոր ժամանակների ամենամեծ ներդրողներից մեկը: Նա է սահմանել ներդրման այն մոտեցումները, որոնք մինչ օրս օգտագործվում են ամենահայտնի ներդրողների կողմից: Ուորեն Բաֆեթը Ֆիլիպ Ֆիշերին կոչում է «ներդրումների հսկա»: Ֆիշերը ստեղծեց առանձին ներդրումային փիլիսոփայություն, որն այսօր օգտագործում են բազմաթիվ թրեյդերներ ամբողջ աշխարհում: Նա այս փիլիսոփայությունն նկարագրել է 1958 թ. հրատարակված հայտնի «Սովորական բաժնետոմսերի եւ անսովոր եկամուտներ» գրքում: Նրա ստեղծագործությունը առաջինն էր, որը հրապարակեց «Նյու Յորք Թայմս» ամենահայտնի ամերիկյան թերթի լավագույն վաճառքի ցուցակում:
Ֆիլիպ Ֆիշերը ծնվել է 1907 թ. Սան Ֆրանցիսկոյում: Նա սկսել է իր կարիերան 1928 թվականին: Այդ տարի նա թողնում է ուսումը հայտնի Ստենֆորդի Բիզնես դպրոցում եւ սկսում է աշխատել որպես արժեթղթերի վերլուծաբան: Այդպես նա դարձավ Սան Ֆրանցիսկոյում Անգլո-Լոնդոնյան բանկի աշխատակից: Դրանից հետո կարճ ժամանակահատված նա աշխատում էր ֆոնդային շուկայում:
1931 թ.-ին երիտասարդ Ֆիշերը զգաց, որ բավականաչափ պատրաստված է սեփական բիզնեսը սկսելու համար եւ հիմնեց Fisher & Company ներդրումային ընկերությունը: Նա թողել է այդ ընկերության ղեկավարությունը միայն 1999 թվականին, այսինքն, ավելի քան 60 տարի հետո՝ 91 տարեկան հասակում: Այս ամենի համար նա իր ընկերության հաճախորդների համար շատ մեծ շահույթ ստացավ եւ բազմիցս ավելացրել է ներդրումները: Ամբողջ այդ ժամանակահատվածում նա ստացել է շատ բարձր շահույթ իր ընկերության հաճախորդների համար եւ շատ անգամ ավելացրել նրանց ներդրումները:
Երբ Ֆիլիպը սկսում էր իր բիզնեսը, ոչ ոք չգիտեր Սիլիկոնային հովիտների կամ բիզնեսը զարգացնելու համար այլ նորարարական հարթակների մասին: Սակայն նրա մասնագիտացումը հենց նոր տեխնոլոգիաների հետազոտման եւ զարգացման մեջ ներդրումներ կատարելն էր:
Որպես մարդ Ֆիլիպ Ֆիշերը շատ փակ էր, գրեթե չեր տալիս հարցազրույցներ եւ հայտնի էր իր բծախնդրությամբ` իր ընկերության համար հաճախորդների ընտրության հարցում: Ֆիշերի անունը հանրությանը հայտնի դարձավ միայն 1958 թ. իր առաջին “Սովորական բաժնետոմսերի եւ անսովոր եկամուտներ” գրքի հրապարակումից հետո: Իր աշխատանքի տարիների ընթացքում Ֆիշերը հայտնի դարձավ որպես շատ տաղանդավոր ներդրող, գործնականում ապացուցելով իր կողմից նկարագրված մոտեցումների արդյունավետությունը: Ընդորում, նա ոչ միայն ներդրումներով էր զբաղվում, այլեւ ակտիվ դասավանդում էր:
Ֆիլիպ Ֆիշերի հաջողությունների գաղտնիքները
Ֆիշերը պատմության մեջ հիշվեց որպես ամենատաղանդավոր ղեկավարներից մեկը: Իր գրքում նա նկարագրել է բաժնետոմսերի ընտրության հիմնական կանոնները, նրա կողմից նկարագրված մոտեցումները արդիական են առ այսօր: Իր աշխատանքում նա հաշվի էր առնում ոչ միայն ընկերությունների հրապարակված հաշվետվությունները, այլեւ շատ այլ պարամետրեր: Մասնավորապես, նա մեծապես կարեւորում էր ընկերության ղեկավարների կառավարչական տաղանդները: Որքան ավելի ակտիվ եւ տաղանդավոր է կառավարիչը, որքան ավելի լավ են ընթանում ընկերության գործերը, այնքան ավելի շահավետ կլինի ներդրումներ կատարել այդ ընկերության արժեթղթերում: Նա նաեւ բարձր էր գնահատում ընկերության թափանցիկությունը, նրա մատչելիությունը, անձնակազմի հանդեպ խնամքը, բարձրորակ ֆինանսական հաշվետվությունները:
Ընկերության դրական հատկանիշների շարքում Ֆիշերը նաեւ առանձնացնում էր հետազոտություններ կատարելու, վաճառքները գրագետ կազմակերպելու և շուկայում բարձր դիրքեր զբաղեցնելու ուղղվածությունը: Ի տարբերություն շատ այլ ներդրողների, Ֆիշերը մեծապես կարեւորում էր լուրերը եւ բամբասանքները այս կամ այն ընկերության մասին: Տեղեկատվություն հավաքելու համար նա օգտագործում էր հնարավոր բոլոր ուղիները, ինչը թույլ էր տալիս նրան ստեղծել ընկերության ամբողջական պատկերը:
Այս բոլոր ասպեկտները Ֆիշերը մանրամասն նկարագրել է իր գրքում: Նա նույնիսկ սահմանել է յուրօրինակ կանոնների շարք, որոնց պետք է հետևել բաժնետոմսեր ընտրելիս՝ հայտնի «Հիսուն որակական հատկանիշ, որոնք պետք է ունենա սովորական բաժնետոմսը»: Նրանք բաժանված են երկու կատեգորիաների `բիզնեսի բնութագրեր եւ կառավարման որակ:
Ձեռք բերելով ընտրված ընկերության բաժնետոմսերը, Ֆիշեր չեր շտապում նրանց հրաժեշտ տալ, կենտրոնանալով երկարաժամկետ ներդրումների վրա: Այն հարցին, թե երբ է պետք վաճառել բաժնետոմսերը, նա սիրում է պատասխանել՝ «Երբեք»: Ինքը նույնպես հետևում էր այս մոտեցմանը՝ 1955 թ.-ին գնելով Motorola ընկերության բաժնետոմսերը, նա այդպես էլ չվաճառեց դրանք եւ եկամուտ էր ստանում դրանցից ընդհուպ մինչեւ իր մահը 2004 թ.:
Հարկ է նշել, որ Ֆիշերը չեր շտապում բաժնետոմսերը վաճառել, նույնիսկ եթե նրանց գինը որոշ ժամանակով ընկնում էր: Նա գիտեր արժեթղթերի իրական արժեքը եւ հասկանում էր, որ գինը միևնույն է բարձրանալու է: Հետեւաբար, նա չեր շտապում վաճառել արժեզրկվող ակտիվները և եկամուտները ավելի շահավետ ներդնել: Նման կոնսերվատիզմը լիովին արդարացրեց իրեն՝ ի տարբերություն շատ գործընկերների, Ֆիշերը երբեք չզգաց մեծ ֆինանսական կորուստների դառնությունը:
Լինելով շատ հանգիստ մարդ, նա չէր սիրում շահարկումներ, ներդրման իր ոճը դանդաղ էր եւ չափված: Գնման համար բաժնետոմսերը շատ ուշադիր ընտրվում էին, եւ արդյունքը միշտ դրական էր: Նվազագույն ժամկետը, որի համար նա գնում էր արժեթղթերը, առնվազն 3-5 տարի էր: Ֆիշերը ասում էր, որ այն ընկերությունները, որոնց բաժնետոմսերը նա գնում է, բավականաչափ թափ ունեն այդ ընթացքում աճելու համար:
Շատ հայտնի ներդրողներ Ֆիշերին կոչում են իրենց ուսուցիչներից մեկը: Ֆիշերի բավականին հայտնի հետեւորդներից մեկը միլիարդատեր Ուորեն Բաֆեթն է:
«Նրա շնորհիվ ես իմացա «լսողական» մոտեցման արժեքը. գնալ եւ խոսել մրցակիցների, մատակարարների, հաճախորդների հետ` պարզելու համար, թե ինչպես է իրականում աշխատում այս կամ այն ընկերությունը: Հաշվեկշիռները վերլուծելու փոխարեն նա նախընտրեց ուսումնասիրել մարդկանց եւ կազմակերպությունների, և դա իր նորարարական ներդրում է արժեթղթերի վերլուծության մեջ»
Ուորեն Բաֆեթ
Ֆիլիպի որդին, Քենեթ Ֆիշերը, նույնպես աշխատում է ներդրումների ոլորտում:
Ֆիլիպ Ֆիշերը երկար կյանք է ապրել` իր աշխատանքով վաստակելով համընդհանուր ճանաչում եւ հարգանք:
